Motortaxi’s, São Paulo en het WK

Hallo allemaal,

De dagen in Rio zijn leuk, druk, gezellig en leerzaam. In de ochtend ga ik altijd nog naar de crèche. Ik leer de kinderen steeds beter kennen en de kinderen mij ook.
Ze komen op mij afrennen als ik binnenkom en vertellen hele verhalen tegen mij.
Inmiddels ben ik ook mee gaan draaien op een ander project van JmeO Borel: de handwerkklassen voor de vrouwen.

Twee weken terug ben ik met de motortaxi naar huis gegaan. Deze rijden veel in de favela’s.
Het is eigenlijk gewoon een taxi, met een bestuurder, en jij zit achterop.
Haha, wat een avontuur was dat! De berg waarop Borel ligt is steil, dus de motortaxi moet op een aantal stukken stijl naar boven of naar beneden. Je moet je goed vasthouden!
Ook gaat de motortaxi door een aantal hele smalle straatjes, waarvan je van tevoren niet denkt dat de motor er doorheen past. En voor het stoplicht tussen alle auto’s door.
Van zulke dingen geniet ik echt!
Maar dan, nog het allermooiste: het uitzicht over Rio by night! De lichtjes, de bergen, de sfeer.. geweldig! Dat is niet te omschrijven, dat moet je gewoon zien!!

Afgelopen weekend zijn wij naar São Paulo geweest, een stad die nog groter is dan Rio de Janeiro! Ik heb nog nooit zo’n grote stad gezien, haha. De stad heeft ruim 20 miljoen inwoners en is echt een metropool! Overal zijn auto’s (file) , mensen en het lijkt alsof het leven altijd maar doorgaat.
Wij zijn vrijdagochtend met 5 personen met de Kombi vertrokken. Lijkt me nog best lastig, eigenlijk, zo’n kombi besturen. Als je het verkeer in Brazilië doorhebt ;)
Marcelo, een man uit Grupo CDC was ook mee. Magno had verschillende optredens met Grupo CDC staan in São Paulo, om ook zijn nieuwe cd te promoten.
Na ongeveer 7 uur rijden kwamen we aan in São Paulo. We gingen eerst naar het huis van familie Urbani. Hele aardige mensen, die ons heel gastvrij ontvingen. Het zijn vrienden van Magno en Lieke. Ze hebben kinderen van mijn leeftijd, het was erg gezellig. Nadat we een beetje waren uitgerust, ben ik samen met Lieke naar IBAB gegaan. Dit is een hele grote kerk in São Paulo met in een kerkdienst ongeveer 2000 – 2500 leden. We waren gevraagd mee te helpen om eten klaar te zetten voor de jeugdgroep die daar een bijeenkomst had.
Daarna zijn wij weer naar het huis van familie Urbani gegaan. Daar zijn wij opgehaald door Talita en Biro. Talita heeft samen met haar tweelingzus Gabi gelogeerd in Goudriaan in 2009. Ik heb hen toen weer op de bruiloft van Magno en Lieke gezien. Inmiddels zijn ze allebei getrouwd. Lieke en ik logeerden dit weekend bij Talita en Biro, haar man.
Zaterdag zijn wij naar het centrum van São Paulo gegaan. Voor je daar bent, ben je ook wel even onderweg, haha. In het centrum ontmoetten we Gabi. We zijn naar het Mercado Municipal geweest, een overdekte markt met allemaal groenten. Daarna zijn wij door het centrum terug naar de metro gelopen. Ook kwamen wij langs Teatro Municipa, een prachtig theater waar ik heel veel foto’s van heb gemaakt.
De volgende dag zijn wij ’s ochtends naar IBAB geweest. Magno had daar samen met Grupo CDC een optreden. Het was een mooie dienst! Wij hebben geluncht in IBAB en zijn daarna met elkaar naar de jeugdgevangenis gereden, in een andere plaats maar nog wel in de staat São Paulo. Het was heel bijzonder. In de gevangenis zitten jongens vanaf 10 jaar tot ongeveer 17 jaar. We hebben samen gezongen, gebeden en gepraat. De jongens die hier zitten, zitten daar vaak om bijvoorbeeld drugshandel. De jongens in deze gevangenis zitten daar niet heel lang, maximaal 2 Jjaar, daarna krijgen zij een traject om weer in de maatschappij te kunnen functioneren / werk te vinden. De drugsbazen weten dat ook en zetten deze jonge jongens daarom vaak in voor de vieze karweitjes.
In de avond zijn wij weer naar IBAB geweest, Magno had weer een optreden.
Maandag zijn Lieke en ik teruggevlogen met het vliegtuig (45 minuten haha), de rest is zondagavond vertrokken met de KOMBI.

Nu ik dit schrijf is ook het WK begonnen!
De sloppenwijk Borel, maar ook de hele stad, is ondertussen versierd. Over de weg hangen vlaggetjes in de kleuren van de Braziliaanse vlag en veel muren zijn geverfd of er zijn tekeningen op gemaakt, zelfs met de namen van de spelers van het Braziliaanse elftal erbij. Het voetbal leeft in de sloppenwijk! Voetbal is een passie van de Brazilianen; veel van de jongens van het voetbalproject van mijn zus en haar man dromen er van voetballer te worden, maar mijn zwager Magno wijst er op dat, het heel zeldzaam is dat zo’n droom werkelijkheid wordt. Met een land met zoveel talent, worden er weinig gezien. Als je familie geen geld heeft, wordt dat nog moelijker, zonder vaak geld om alleen al voetbalschoenen te kopen.
Donderdag heeft Brazilië zijn eerste wedstrijd tegen Kroatië gewonnen. Ik heb de wedstrijd in Borel gekeken, met de vrijwilligers van JOCUM en de jongens uit de wijk. Veel mensen kijken de wedstrijden ook samen op straat, op grote televisieschermen in verschillende wijken, en de meeste toeristen op het strand van Copacabana. Alle doelpunten worden hier uitbundig gevierd, voetbal is emotie, zeker veel meer dan in Nederland. In Borel wordt ook vuurwerk afgestoken om het doelpunt te vieren.

In Borel is het ‘rustig’ gebleven tot nog toe, de wijk is gepacificeerd. In een aantal andere wijken waar de afgelopen tijd wel een aantal incidenten zijn gebeurd, zoals jullie misschien in het nieuws ook gevolgd hebben is er meer politie en is de politie alerter. De overheid wil niet dat toeristen afgeschrikt worden, dus zet daarom meer politie in en probeert opstanden of geweldsconflicten te verbergen, in de sloppenwijken en daarbuiten.
In de stad zijn er de afgelopen maanden ook steeds protesten geweest tegen het WK – voetbal. Reden hiervan is dat voor het WK miljoenen wordt uitgegeven, terwijl het geld beter geïnvesteerd kan worden om de armoede hier te bestrijden.
Ook was er afgelopen maand een staking van de bus en de metro, in verschillende grote steden van Brazilie. De werknemers eisen een loonsverhoging. Net zoals velen moeten ook zij rondkomen van een inkomen van ongeveer 300 euro per maand, terwijl de prijzen stijgen.

In Borel is de afgelopen week een team van JmeO uit het zuiden van Brazilië gekomen, zij verblijven op de basis. Zij gaan helpen tijdens alle evangelisatie acties die JmeO tijdens het WK organiseert, maar werken ook op de verschillende projecten in Borel zelf. Zo werd er zaterdag een flashmob georganiseerd op Copacabana, waarbij een groep mensen midden in de menigte opeens begint te dansen, met muziek/theater, en een gesproken boodschap.

De komende week zijn er meer evangelisatiecties, bijvoorbeeld in één van de grootste uitgaansgebieden, maar ook dicht bij het Maracana, waar een hug omheen gegeven wordt, de hele Bijbel wordt gelezen en gebeden wordt voor het land Brazilie, samen met andere teams die in Rio zijn. Hier in Borel gaan we ook meer activiteiten voor kinderen organiseren, die vanaf deze week een maand lang vrij van school hebben, vanwege het WK.

Ik heb veel zin in de komende weken en de acties die er gehouden zullen worden!
Via mijn blog houd ik jullie op de hoogte.

Groeten,
Mettine